kendimi sorgularken...

Konu: kendimi sorgularken... Ptsi Mart 02, 2009 9:43 pm

Emre Yılmaz "Genç Bir İşadamına" kitabında bir koltukta oturup hiç bir şey yapmadan durmanın ne kadar zor olduğunu anlatır. Bu kitabı altı sene kadar önce okudum ama sanırım ne demek istediğini yeni anladım.

7-8 yıl önce çok sıkı bir Fallout oyuncusuydum ve hafta sonu rutinim şu şekildeydi:

Saat 7:30 sularında uyanılır,
Bilgisayar başına geçilir,
Tuvalet ve Yemek molaları hariç tüm vakitte Fallout oynanır.

Hayatımı sanal bir dünyada yemiş, bitirmiş olmaktan gurur duyduğumu söyleyemem ama açıkçası yaşadığım dertsiz, tasasız kendini tamamen başka bir dünyaya kaptırmanın verdiği o keyfi hayatımda bir daha yakalayabileceğimi sanmıyorum. Gene altı sene kadar önce sıcak bir yaz gecesinde baraj manzaralı balkonumun kenarına kurduğum bilgisayarımda, müzik dinleyip chat yaparken "Daha ne isteyebilirim ki?" dediğimi hatırlıyorum, bu da tekrar zor ele geçirilecek anlardan biriydi.

Artık o kadar çok "yapacak şey" var ki, her zaman bir şey yapmam gerekiyor. Derdimin dermanı David Allen değil, onu biliyorum, çünkü her şeyi yapmak özellikle de materyalist değil ruhsal açıdan da yaşayan bir insan için maalesef pek kolay değil. Gazze' dekileri görüp, Afrika' da açlıktan ölen insanları görüp, etrafımızda zorluklarla yaşayan insanları görüp, bir şey yapmamak kolay değil. Kendi rahatlığının "görünürde" verdiği avantajın altından kalkmak kolay değil, sen evde akşam yemeğinde hangi yemeği yesem diye düşünürken arkadaşının "akşam yemeğinde ne bulabilirim?" diye düşündüğünü bilirken sakin ve huzurlu bir hayat yaşamak kolay değil.

Her zaman yapacak bir şeyler:

Yapmadığım dini görevlerimi yerine getirmeye başlamak, yapıyorsam daha iyisini yapmaya çalışmak,
Hafta 2-3 gün çalışarak istediğin şartlar altında yaşamanın yolunu bulmak,
Haftalık çalışma vaktini azaltabilmek için bir proje geliştirmek,
X Projesini yapmak,
Y Projesini geliştirmek,
Z işine girmek,
Q konusunda bilgi sahibi olmak,
Hal - hatır sormak, dostları bulmak,
Aileye daha çok vakit ayırmak vs. vs.

Bu tam anlamıyla sonu olmayan bir liste, işte bu yüzden insan koltuğa yatıp 30 dk. hiç bir şey yapmadan duramıyor, çünkü biliyor ki yapılması gereken bir çok şey var. Bir çok çözüm var, yeni nesil (özellikle avrupadaki, amerikadaki yeni nesil ve Türkiye' de onları taklit eden yeni nesil) gibi hiç bir şeyi takmamak, inanmamak, salmak gitmek. Bunu her bünye kaldırmaz. O kültür ile büyümemiş bünyenin kaldırması daha da zordur, işte bu noktada tekrar iyi ve kötü tarafıyla "Ignorance is bliss" lafı akla geliyor.

Konuyu bağlayacak bir yerde bulamadım, bir nevi iç dökme olarak kabul edin artık.

qabardey Kullanıcısının İmzası